بررسی اثر نفتالن استیک اسید، ایندول بوتیریک اسید و موقعیت فلس بر تکثیر سوسن چلچراغ

سوسن چلچراغ با نام علمیlilium ledebourii (boiss) یکی از گونه های نادر و خودرو جنس سوسن است که در بخشهای شمالی ایران می روید. این گونه دارای ارزش زینتی و پتانسیل اقتصادی بالایی بعنوان یک گل جد ید می باشد که بشدت در خطر انقراض قرار دارد . به منظور معرفی و اهلی کردن گیاهان بومی خودرو اولین قدم، بررسی روشهای مناسب تکثیر م ی باشد. لذا از تکنیک فل س برداری با تنظیم کن نده های رشد استفاده گردید. فلس برداری با استفاده از روش آزمایشی فاکتوریل در قالب کاملا تصا دفی با سه تکرار و دو فاکتورشامل: 1- بخشهای مختلف فلس در سه سطح فلس کامل، نیم ة بالا ئی فلس، نیم ة پائینی فلس و فاکتور 2- غلظتهای مختلف تنظیم کننده های رشد نفتالن استیک اسید ، ایندول بوتیریک اسید به غلظتهای 500،300،100،0 میلی گرم درلیتر انجام گردید . آنالیز واریانس توسط فاکتور f و مقایسه میانگینها توسط آزمون دانکن انجام گرفت. فلس کامل ، بیشترین تعدادسوخک، تعداد فلس هر سوخک ، تعداد و طول ریشه را تولید نمود . سطوح مختلف نفتالن استیک اسید نیز سبب افزایش تعداد سوخک نسبت به تیمار شاهد گردید . گرچه بیشترین وزن سوخک از تیمار شاهد بدست آمد و غلظتهای مختلف نفتالن استیک اسید بر تعداد فلس، تعداد و طول ریشهاثر معن ی داری نگذاشتند . بیشترین وزن سوخک وطول ریشه از تیمار100 میلی گرم در لیتر ایندول بو تیریک اسید و بیشترین قطر سوخک و تعداد فلس از تیمار شاهد و 100 میلی گرم در لیتر ایندول بو تیریک اسید حاصل گردید